اشراقات نبویه

اشاره

سرشناسه : علوی عادل - 1955 عنوان و نام پدیدآور : اشراقات النبویه قراآه موجزه عن ادب الرسول الاعظم محمد صلی الله علیه و آله تالیف عادل العلوی مشخصات نشر : قم موسسه الاسلامیه العامه للتبلیغ و الارشاد، 1421ق = 2000م = 1379. مشخصات ظاهری : ص 32 فروست : (موسوعه رسالات اسلامیه شابک : 964-5915-44-9 2000ریال وضعیت فهرست نویسی : فهرستنویسی قبلی یادداشت : عربی یادداشت : فهرستنویسی براساس اطلاعات فیپا. یادداشت : عنوان دیگر: رساله اشراقات نبویه قراآه موجزه عن ادب الرسول الاعظم محمد صلی الله علیه و آله یادداشت : کتابنامه به صورت زیرنویس عنوان دیگر : رساله اشراقات نبویه قراآه موجزه عن ادب الرسول الاعظم محمد صلی الله علیه و آله عنوان دیگر : رساله اشراقات نبویه قراآه موجزه عن ادب الرسول الاعظم محمد صلی الله علیه و آله موضوع : محمد(ص ، پیامبر اسلام 53 قبل از هجرت - 11ق -- فضایل موضوع : مسجد النبی مدینه موضوع : احترام و تکریم موضوع : محمد(ص ، پیامبر اسلام 53 قبل از هجرت - 11ق -- مدایح و مناقب رده بندی کنگره : BP24/46 /ع 8‮الف 5 رده بندی دیویی : 297/93 شماره کتابشناسی ملی : م 79-22032

توضیح

قراءه موجزه عن أدب الرسول الأعظم محمد(صلی الله علیه وآله)

مقدمه

الحمد لله الذی علّم الإنسان ما لم یعلم وأدّبه بما فیه الخیر الأتمّ ، والصلاه والسلام علی أشرف خلقه وسیّد رسله أدب الله المسدّد أبی القاسم محمّد وعلی آله الطاهرین ، لا سیّما بقیّه الله فی الأرضین ، عجّل الله تعالی فرجهم ، وجعلنا من خلّص شیعتهم ، المتخلّقین بأخلاقهم ، والمتأدّبین بآدابهم ، آمین ربّ العالمین.

أمّا بعد.

فإنّ الأدب هو الهیئه الحسنه التی ینبغی أن یقع علیها الفعل المشروع إمّا فی الدین أو عند العقلاء فی مجتمعهم ، کآداب الدعاء وآداب ملاقاه الأصدقاء ، وإن شئت قلت : الأدب بالمعنی العامّ هو : ظرافه العمل[1].

ولا یکون إلاّ فی الاُمور المشروعه غیر الممنوعه ، فلا أدب فی الظلم

والخیانه ، ولا أدب فی الأعمال الشنیعه والقبیحه ، ولا یتحقّق أیضاً إلاّ فی الأفعال الاختیاریه التی لها هیئات مختلفه فوق الواحده ، حتّی یکون بعضها متلبّساً بالأدب دون بعض ، کأدب الأکل مثلا فی الإسلام.

فالأدب هو الهیئه الحسنه فی الأفعال الاختیاریه ، والحسن وإن کان بحسب أصل معناه ، وهو الموافقه لغرض الحیاه ممّا لا یختلف فیه أنظار المجتمعات ، لکنّه بحسب مصادیقه ممّا یقع فیه أشدّ الخلاف ، غیر أنّ هذه الاختلافات جمیعاً ترجع إلی مرحله تشخیص المصداق ، وأمّا أصل معنی الأدب وهو الهیئه الحسنه التی ینبغی أن یکون علیها الفعل ، فهو ممّا أطبق علیه العقلاء ولایختلف فیه اثنان.

فالأدب کالمرآه الصافیه یحاکی خصوصیات أخلاق المجتمع بما یحملون من الثقافه والمعتقدات.

ولیست الآداب هی الأخلاق بل هی من منشآتها ، والأخلاق من مقتضیات الاجتماع بخصوصه بسبب غایته الخاصّه ، فالغایه المطلوبه للإنسان فی حیاته هی التی تشخّص